राम बहादुर बिश्वकर्मा,प्युठान । लामो समयदेखि सडकका छेउछाउ र व्यस्त बजारको मुख्य चोकमा गीत गाउदै दृष्ट्रिविहिनहरु जीविका चलाउँदै आएका छन् ।प्युठान लगायत नेपालका ठूला सहर र बजारमा हिजो आज भाका हालेर गीत संगीत बाजाएको हेर्न र सुन्न सकिन्छ । शहरका चोक, बाटोका छेउछाउ, मन्दिर, बसपार्क तथा मानिसको भिडभाड हुने ठाउँमा शारीरीक अशक्तता तथा अपाङ्गता भएका मानिसहरु समुहमा नै मिलेर गित गाउने गरेको हामीले देख्दै आएका छौं ।त्यस बापत उनीहरुलाई सहयोगी मनहुने मानिसहरुले सानो सानो रकम दिने गरेका छन् । त्यस्तै चन्दा र सहयोगबाट दैनिकी चलाउनेहरु अहिले शहर बजारमा बढी रहेका छन् ।जलजला दृष्ट्रिविहिन सघ गठन गरेका दृष्टिविहीनहरु आफ्नो दैनिकी चलाउन दैनिक गीत गाउँदै आएका छन् ।अरुले गाएको र बजाएको सुनेर , देखेर यस्तो कलाको बिकास गरेको बताउने उनिहरुले दृष्टिविहिन कसैको सहारामा दैनिक शहर, टोल र चोकमा गएर गीत गाएर दैनिकी चलाउदै आएका छन् ।रोल्पा घर भएका यीनीहरु आफ्नो घर परिवार पाल्न र आफुजस्ता ब्यक्तिलाई प्रेरणा प्रदान गर्न लोकेन्द्र बहादुर महरा,देब थापा लगायतका साथीहरुले दैनिक गीत गाउदै आएका छन् ।बजारमा चर्चामा रहेका देखि पुराना गीतमा आफ्नो स्वर भरेर उनीहरुले बाटोमा हिड्ने बटुवादेखि सबै जनालाई मनोरञ्जन दिँदै आएका छन् ।
पहिले बजारका चोकमा बसेर गीत गाउने यिनीहरु आजभोली टोल टोलमा शिक्षाका लागी हामी तपाईको दैलोमा आयौ भन्दै गीत गाउदै गाएका छन् ।
पढेका छौँ सरकारले हेर्दैन
जुन जोगि आएपनी कानै चिरुवा भने जस्तै अशक्त ब्यक्तिहरुको समस्यालाई सरकारले बुझ्न नसकेको र क्षमतालाई बुझ्न सकेको छैन हामी जनताको माया, सहयोग र हौसलाले अभियानमा होमिएको सघका अध्यक्ष समेत रहेका लोकेन्द्र बहादुर महराले बताए ।जिल्लामा आफुजस्ता २३५ जना दृस्ठिबिहिन रहेका छ्न श्रोता र दर्शकबाट प्राप्त हुने रकम सघको मातहतमा रहनेे र सघको लगानीमा आफू जस्ता साथिलाई सिप बिकास तालिम प्रदान गर्दै आएको बताउने महाराले दैनिक ९ हजार सम्म सहयोग उठ्छ गाडी भाडा दिनुपर्छ ,आफुहरुले महिनामा ८ /८ हजार तलब बुझ्ने बताउँछन् ।आइ एड पास गरेको छु शिक्षक सेवा आयोगको लाइसेन्स फाराम भरेको छु उनी भन्छ्न, शिक्षक बन्ने मन छ।बसपार्क, रोड, गाउँ ,गाउँ टोल मानिसको भिड बिध्यालय लगायतका स्थानमा गीत गाउदै हिड्ने यिनीहरुको सहारा एक छडि भएको छ । गीत गाउदा प्रयोग हुने सामाग्री सहित बोकेर हिड्ने गर्छन् ।