जिल्ला प्रहरी कार्यालय राैतहटका प्रहरी उपरीक्षक दीलिप घिमिरेले आफ्नो एक सय दिने कार्यकालको उपलब्धि सार्वजनिक गरेका छन । सोही सेरोफेरोमा प्रेमचन्द्र झाले गरेको अन्तरवार्ता प्रस्तुत छ।
राैतहट बसाई कस्तो भइरहेको छ ?
:- राैतहट आएको सय दिन मात्र पुगेको छ । यस अबधिमा हामीले के के गरयाै भर्खरै सार्वजनिक गरेका छाै । अपराध अनुसन्धान लगायतका गतिविधिहरु सार्वजनिक गरिएका छन । नेपालमा सबै भन्दा धेरै मुस्लिम बसाेबासकाे हिसाबले , शिक्षा स्वास्थ्य राेजगारकाे हिसाबले रौतहट चुनाैती छ । मैले रौतहटको कमाण्ड सम्हाल्न थालेपछी रिज्लट पनि राम्रो देखिन थालेका छन । स्वच्छ, निश्पक्ष, दवाव रहित सेवा मलाई लाग्छ नागरिक स्तर सम्म पुगेको जस्तो लाग्छ । आएका चुनाैतिलाई सहर्ष स्विकार्दै चुनाैतिको सामना गरेर आगाडी बढेको छु ।
राैतहटको बारेमा बाहिर जे जस्तो प्रचार भएको छ, यथार्थमा सकारात्मक नकारात्मक के पाउनु भयो ?
:- तराईको जिल्लामा मैले केही समय धनुषा र बारामा बसेर काम गर्ने अवसर पाएको छु । राैतहटको बारेमा जुन किसिमको बाहिर बुझाई छ । जिल्लामा आई सके पछि त्यतो लाग्दैन । त, केही चुनाैति पक्कै पनि छन । राैतहटमा केही मिडियाकर्मि साथीहरूले समाचार सम्प्रेषण गर्ने अवस्थामा सत्य तथ्य नबुझी भएको भन्दा फरक किसिमले समाचार सम्प्रेषण गर्दा समस्या हुने गर्दछ । जस्तो उदाहरणको लागि कसैको श्रीमान श्रीमतिको झगडा भयो भने शान्ति सुरक्षा संग जोडेर समाचार सम्प्रेषण गरिन्छ । शान्ति सुरक्षा के हो भने विना कुनै कारण व्यक्तिको हत्या हुन्छ त्यसलाई शान्ति सुरक्षासंग जोडन सकिन्छ । राैतहटमा भएका राम्रा कुरा मिडियामा आउदैन । नेगेटिभ कुरा बढि प्रचार प्रसार हुने गरेका कारण बाहिरबाट थ्रेटभएको , सुरक्षा चुनाैति भएको जिल्लाको रुपमा देखिन्छ । मैले यहाँ आएर बुझ्दा बाहिर प्रचार भएकाे जस्ताे राैतहट छैन । बास्तबमा यहाको स्थिती एकदम समान्य छ ।अहिलेका केहि घटना क्रमलाई हेर्ने हाे भने प्रहरीलाई सुरक्षा चुनाैति हुने खालका घटना घटेको छैन । ठुलो चुनाैति तथा नकारात्मक रुपले सोचनु पर्ने अवस्था अहिले सम्म आएको छैन ।
पुलिस हेड क्वाटरमा अतिरिक्त कमाई हुने ठाउको रुपमा राैतहटलाई लिने गरेको सुनिन्छ नी ? के रहेछ कुरो?
:—आर्थिक प्रलोभनमा परेर काम गर्ने नियत भएका मानिसलाई पैसा कमाउन तराईमा आउनु पर्दैन । जहा पनि पैसा कमाउन सक्छन ।तराईको जिल्लामा भारतसंग सिमाना जोडिएको भन्सार छलि चोरी हुने ठाउ भएको हुनाले यहाँ आउनेको नियत खराब हुन सक्छन । त्यस हिसाबले बुझन सकिन्छ । यसमा मेरो पहिलो प्राथमिकता के थियो भने आर्थिक प्रलोभनमा नपर्ने । म आएको सय दिन भएको छ । यश अवधिमा कुनै पनि रुपले आर्थिक प्रलोभनमा परेको छैन ।तस्करी ,मुद्दा मामिला वा गिट्टी वालुवा होस। कुनै पनि काम आर्थिक प्रलोभनमा परेर गरेको छैन । फल स्वरुप त्यसको रिजल्ट पनि दिन थालि सकेका छन । हाम्रो मुख्य दायित्व नै त्यस्ता गतिविधि न्युनिकरण गर्नु हो ।सतप्रतिसत राेक्न त गाह्राे होला । तर कार्यालय प्रमुखले चाहे भने त्यसलाई कति हद सम्म नियुनिकरण गर्न सक्छन । ती कुरालाई राेकनका लागि हामीले भन्सार चाेरी तस्करीका समान समातेको परिणाम तथा भन्सारको राजस्व वृद्धिबाट सजिलै अनुमान लगाउन सकिन्छ।
सय दिने रिपोर्टमा सफल अनुसन्धानका घटनालाई बढि हाईलाईट गर्न खाेजिएको छ । सफल अनुसन्धान भनेर के बुझने? यसमा उल्लेख भए जति सफल बाकीको हकमा के बुझ्ने ?
:– जघन्य प्रकृतिका कर्तव्य ज्यानका घटनाहरुलाई बढी महत्त्व दिईएको छ । अरु घटना भाेलिका दिनमा करेक्सन हुन सक्छन । तर ज्यान गई सके पछि करेकसन हुने वा क्षतिपूर्ति पाउने सम्भावना रहदैन । त्यस हिसावले कर्तव्य ज्यानको घटनालाई सिरियस रुपमा लिने गरिन्छ । यस आर्थिक वर्षमा भएका त्यस प्रकृतीका सवै घटना अभियुक्तलाई पक्राउ गर्न सफल भएका छौं।घटनाकाे बारेमा सबै कुरा बाहिर आई सकेका छन । संलग्न व्यक्ति पक्राउ परि सकेकालाई हामी सफल अनुसन्धान भन्छाै ।
न्याय सम्पादनको हिसाबले निर्दोषलाई फसाउनु हुदैन भन्छन तर हाम्रो यहाँ जाहेरी र पीडितको वयानको आधारमा दर्जनाै निर्दोष व्यक्ति उपर मुद्दा दर्ता गरेर फसाएको छु जस्तो महसुस हुदैन ?
मैले महसुस गरेको र तपाईंले बुझेको कुरा एकदम सहि हो । यस प्रश्नका लागि धन्यवाद । तराईमा कुनै पनि घटना हुदा अधिकांश मुद्धाहरुमा रिस उठेका सबै व्यक्तिको नाम जाहेरीमा राख्दिने चलन समान्य भएको छ । उदाहरणका लागि कुनै विवाहित महिलाले आत्म हत्या गरे भने त्यसमा उस्को श्रीमानका साथ साथै सासू ससुरा , देवर,देवरानी जेठाजु,जेठानी नन्द लगायत घर भरी सबैको नाममा मुद्वा हाल्ने प्रचलन छ । त्यसमा तपाईले बुझे जस्तै मेरो ध्ये के रहन्छ भने सयाै अपराधी प्रमाण अभावमा छुटाेस तर एउटा पनि निर्दोष मानिस नफसोस । जाहेरीको भरमा निर्दोष व्यक्तिलाई फसाउने काम नहोस । तर यहाँ चेतना कम भएका समुदायहरु पनि छन । यहाँ सासद भएको नगर प्रमुख भएको व्यक्ति को दवाव मुद्दा चलाउनैका लागि आउने गर्द छन । कन्भिन्स गर्दा पनि हुदैन त्यसपछि प्रहरीको दायित्व के हुन्छ कि जाहेरी परि सके पछि जे जस्को नाममा आएको छ । जाहेरी दर्ता गर्ने र प्रहरीले प्रारम्भिक अनुसन्धानमा जे देखेकाे छ। काे संलग्न छ छैन त्यसै अनुसार प्रकृया वढाउने गरिएको छ। आदालतले जसको नाममा पक्राउ पुर्जी जारी गर्दछ त्यसलाई हामीले पक्राउ गरेर मुद्दा अगाडि वढाउने गरिन्छ । कुनै पनि निर्दाेष व्यक्ति विना कुनै कसुर एक घन्टा पनि प्रहरीको थुनामा न परोस भनि हिसाबले हामी काम गरि रहेका छाै ।
मिटर व्याजी बारे के बुझ्नु भएको छ । यसमा पनि प्रगति भएको देखिएन किन ?
:-राैतहटमा २०/२५ वर्ष पहिलेका केश पनि मिटर व्याजीका नाममा आएका छन । वास्तविक पीडित पनि मिटर व्याजीमा आएका छन। कसैले एक जनाको सम्पती लिएर पाच जनामा ट्रन्सफर गरि सकेका छन । मिटर व्याजीमा मुद्वा हालेर खेत खनजोत गर्न पाईन्छ कि भन्ने हिसावले पनि मुद्वा आएका छन । यी सवै कुरा हेर्दा आएको अनुचित लेनदेनकाे कानुनले कतिपय पुराना मुद्दासंग मेल खादैन । मुद्वा दर्ता गर्दा पनि पक्राउ पुर्जी आई दिदैन ।यस्को अलवा के गर्छाै भने मिलापत्र गराउने छलफल चलाउने । सहज केश छलफलको आधारमा टुगिएका छन । छलफलक आधारमा नटुङ्गिएका केही केश नमिलेर प्रगति कम देखिएको हो ।
–मिटर व्याजीमा काम गर्न सकिएन जस्तो लाग्दैन ? पन्ध्र सय उजुरीमा पैंतालीस जनाको मात्र समाधान हुनु कम भएन ?
:- कम्तीमा पैंतालीस जनाले त न्याय पाएका छन। केही कानुनी समस्या होला केही व्यवहारीक समस्या होलान। तर पनि यति जनाले न्याय पाउनु कम चाहि होईन । हामीले निरन्तर प्रयास गरेका छाै । मुद्वालाई प्राथमिकता निर्धारण गरेका छाै । सहज मुद्वा,निवेदक र पिडित आएका मुद्वाहरुलाई छुट्यार छलफल गरि रहेका छाै ।
तपाईं राैतहट आउना साथ पत्रकार सम्मेलन गरेर तस्करी लगायत सिमानामा हुने अपराध ,जुवातास ,अबैध मदिरा भट्टि ताेडने लगायतका प्रतिवद्वता गर्नु भएको थियो । ती सबै विषयमा अझै प्रतिवद्व नै हुनु हुनछ कि कम्परमाईज गरेर काम भई रहेकै छ ?
:-मैले परिचयात्मक कार्यक्रममा गरेको प्रतिवद्वता पूरा गरे कि गरेन सय दिने रिपोर्टले नै धेरै कुरा बताएको छ। तपाईले सुन्नु भएका जानकारी लिनु भएका जति कुरा छन । त्यसबाट पनि अनुमान लगाउन सक्नु हुन्छ । मैले जुन जुन कुरा भने त्यो हिसावले आफुले बढि नै काम गरेको छु जस्तो लाग्दछ। आर्थिक प्रलोभनमा नपरेर कुनै दवावमा न परेर निश्पक्ष हिसावले कसैको सिफारिस दलाली वा पञ्चायती नगरिकन । पिडितले न्याय पाओस । सेवा पाओस भन्ने लक्ष्य अनुसार नै काम गरि रहेकाे छु। पहिलेको तुलनामा जिल्लामा विस्तारै भिडभाड घटदै छन । कुनै व्यक्तिले न्याय न पाएको गुनासो गर्ने अवस्था छ जस्ताे मलाई लागदैन । मैले हरेक केशमा आफैले पहल लिएर सम्बोधन गरि रहेको छु । त्यसको आधारमा मेरो सय दिनलाई समीक्षा गर्ने हो भने बोलेको भन्दा बढि नै गरेको छु जस्तो लाग्छ ।
राैतहटमा अब सरकार परिवर्तन सगै तस्करी खुलाउने भगिरथी प्रयास सुरु भएकोछ भन्ने गरिन्छ । अब तपाईं तस्करी राेक्न सक्नु हुन्छ ?
:-सरकार जुनसुकै आएपनि गलत काम गलतै हो । भन्सार छलि चोरी तस्करी ,अपराध -अपराधै हो । सरकार परिवर्तन भयो अब त तस्करीका लाईन खुल्छ भन्ने कुरा मैले पनि सुनेको छु । यस्ता कुरा गरेर भ्रम सृजना गरेकाे छ । मैले त हिजोको भन्दा पनि झन कडाईका साथ जानू पर्ने हुन्छ । यहाँ बुझनु पर्ने कुरा के हो भने अपराध सधैं अपराध नै हो । त्यसैले जुनसुकै सरकार आएपनि सेटिङ्ग गर्ने तस्करी गर्ने काम हुदैन । यसमा सरकार खाेल पनि भन्दैन बन्द गरपनि भन्दैन । यो त आफैमा आपराधको रुपमा व्याख्या भई सकेको विषयलाई कसैले पनि गर भन्दैन । यस्मा कसैले भम्र छर्न खोज्दै छ भने त्यो गलत हो।यस्ता अनावस्यक बिषयको पछि कोहि लाग्नुहुदैन।
तपाईं एक जनालाई अलग राखेर बाँकिले सेटिङ् मिलायर तस्करी गरेको भए के गर्नु हुन्छ ? सधै भरी बन्दुक लिएर सिमानामा तपाईको ड्युटी त हुदैन ?
:-जो चाैकी ईन्चार्ज भएर गएका छन । वहाहरुको आचारसंहिता बनाएका छाै । त्यो आचारसंहितामा दस्तखत गराएर मात्र चाैकीका ईन्चार्ज दिन्छाै । र म आफै पनि नेपाल सरकारले राजस्व चुहावटमा दिएको कडा निर्देशन अनुसार उनिहरुलाई ब्रिफिङ्ग गरेर पठाएको छु । तैपनि यदाकदा त्यस्तो गतिविधि भएको सुनियो भने म आफै वा डिएसपी साहेव मार्फत भेरिफाई गरेर समान पक्राउ गर्ने लगाएतका काम निरन्तर रुपमा गरि नै रहेको छु ।चाैकी ईन्चार्जको संलग्नता देखिए प्रमाणको आधारमा ठाउका ठाउ कार्वाही गर्ने । प्रमाण देखिएन चाेकी ईन्चार्ज हेरफेर गर्ने गरेको छु । त्यस्तो किसिमको कुरा आए भने गराउने व्यक्तिलाई म छोडदा पनि छोडदैन । प्रहरीलाई तथ्य र प्रमाण चाहिन्छ। रे को आधारमा प्रहरी चल्दैन। १५ वर्ष पहिलाको नेपाल प्रहरी र अहिलेको नेपाल प्रहरीमा धेरै परिवर्तन भई सकेको छ । पहिलाको आंखाले होईन नयाँ आखाले नेपाल प्रहरीलाई हेर्न र बुझ्न जरुरी छ । जनतामा जुन प्रहरी प्रतिको धारणा छ त्यो परिवर्तन हुन अझै समय लाग्दछ । हामी अझ राम्रो गर्दै जानेछौँ।